Werknemers in het buitenland? Professionals wijzen de weg

Drie soorten internationalisering

In het eerste geval kun je het simpelweg hebben over ‘werken in het buitenland’. In dat geval werft een bedrijf een medewerker aan in het buitenland om er de markt te verkennen alvorens daar activiteiten te ontwikkelen. Ook een werknemer die wegens privéredenen verhuist naar het buitenland en daar van thuis uit werkt, valt onder hetzelfde regime.

In een tweede situatie is een werknemer verantwoordelijk voor verschillende landen en verdeelt hij zijn arbeidstijd tussen die landen. Dan spreken we over gelijktijdige tewerkstelling.

Een derde vorm van internationalisering is detachering: een werknemer wordt - tijdelijk - naar het buitenland gestuurd. Dat kan in twee richtingen werken: inbound – het moederbedrijf haalt een van zijn werknemers tijdelijk naar het Belgische filiaal om er een opdracht uit te voeren, of outbound, beter bekend als expatriëring.

Je betaalt in het land waar je werkt, tenzij…

Over sociale zekerheid zijn de Europese aanwijsregels duidelijk: je betaalt sociale zekerheid in het land waar je werkt, tenzij je daar maar tijdelijk werkt. Dan blijf je beschermd door de sociale zekerheid van het land waar je werkte voor je detachering.

Werk je in verschillende landen, dan betaal je in slechts een ervan sociale zekerheid. Voor landen buiten de Europese Economische Ruimte waarmee ons land geen bilateraal socialezekerheidsverdrag heeft, moet geval per geval worden bekeken hoe de vork aan de steel zit.

Elk land zijn regels

Binnen Europa geldt vrij verkeer van werknemers. Maar dat wil niet zeggen dat de regels overal dezelfde zijn. Landen hebben specifieke regels inzake arbeidsduur, minimumloon of bijvoorbeeld vakantierechten. De lokale wetten hebben altijd voorrang op de bepalingen in de arbeidsovereenkomst. Buiten de grenzen van Europa moeten werknemers wel arbeidsvergunningen, visa of andere documenten op zak hebben.

Een goede voorbereiding is noodzakelijk als je geen onaangename verrassingen wilt. Zo blijft het bijvoorbeeld belangrijk het A1-formulier aan te vragen. Werknemers moeten zich er ook bewust van zijn dat bepaalde keuzes in het privéleven een grote impact kunnen hebben, zoals even bijklussen, hoe onschuldig ook, of verhuizen. Naarmate het aantal internationale werknemers groeit, wordt het ook belangrijker om te controleren of het A1-formulier overeenstemt met de reële tewerkstellingssituatie.