Voortaan ook aanvullende vakantie voor deeltijdse werknemers die hun arbeidsduur verhogen

Vanaf 2013 hebben deeltijdse werknemers die hun arbeidsduur verhogen onder bepaalde voorwaarden recht  op aanvullende vakantie, zodat er recht is op vier weken afwezigheid in het huidige regime.

Volgens de Europese Arbeidstijdrichtlijn moeten alle werknemers jaarlijks vier weken rust nemen.

In die context kennen we sinds 2012 een systeem van aanvullende vakantie (de zgn. “Europese vakantie”). Werknemers die het werk aanvatten of hervatten kunnen tijdens de eerste jaren van activiteit hun (onvolledige) wettelijke vakantie combineren met aanvullende vakantie, tot een rustperiode van vier weken.

Eén categorie viel tot nog toe buiten het toepassingsgebied, met name deeltijdse werknemers die hun arbeidstijd verhogen of overstappen naar een voltijds regime. Ze konden in het jaar van de overstap en het volgende jaar geen vier weken wettelijke vakantie nemen in hun actueel (hoger) arbeidsregime, omdat de vakantieduur was opgebouwd op basis van hun vroeger (lager) arbeidsregime.

Voortaan hebben deze deeltijdse werknemers onder bepaalde voorwaarden recht op aanvullende vakantie, zodat vier weken rust wordt gegarandeerd in het huidige regime. De maatregel gaat retroactief in op 1 januari 2013.

Er ontstaat recht op aanvullende vakantie voor zover tijdens het vakantiejaar is voldaan aan één van deze voorwaarden:

1. De deeltijdse werknemer schakelt over naar een voltijdse arbeidsduur.

Voorbeeld

Deeltijds 4 dagen/week in 2012 en voltijds 5 dagen/week in 2013. Elke werkdag telt hetzelfde aantal uren, namelijk 7,6 u.

De wettelijke vakantie van 2013 bedraagt 4  weken van 4 dagen. Het tekort tegenover het nieuwe regime (= 4 x 1 dag) kan opgevuld worden met aanvullende vakantie, zodat de totale afwezigheid komt op 4 weken van 5 dagen.

2. De deeltijdse werknemer schakelt over naar een deeltijdse arbeidsduur die minstens 20% van de voltijdse arbeidsduur hoger ligt dan de gemiddelde arbeidsduur van het vakantiedienstjaar. De reglementering preciseert verder dat de werknemer minstens vier dagen wettelijke vakantie tekort moet komen, vandaar de minimale stijging van 20% van de voltijdse arbeidsduur (in dagen uitgedrukt staat 20% van een volledige vakantie voor vier dagen).

Voorbeeld

Deeltijds 3 dagen/week in  2012 en 4 dagen/week in 2013 – de voltijdse arbeidsduur is 5 dagen/week. Elke werkdag telt hetzelfde aantal uren, namelijk 7,6 u. De wettelijke vakantie van 2013 bedraagt 4  weken van 3 dagen (12 dagen in totaal).

Geeft de hogere arbeidsduur in 2013 recht op aanvullende vakantie?

Er moet in vergelijking met de gemiddelde arbeidsduur van het vakantiedienstjaar een stijging zijn van minstens 20% van de  voltijdse arbeidsduur -  hier is dat een stijging van 1 dag (5 dagen x 20%). Van zodra in 2013  wordt overgeschakeld naar minstens 4 dagen/week is er recht op aanvullende vakantie. De nieuwe arbeidsduur van 4 dagen/week beantwoordt aan die voorwaarde. Het tekort aan wettelijke vakantie tegenover het nieuwe regime (= 4 x 1 dag) kan opgevuld worden met aanvullende vakantie, zodat de totale afwezigheid komt op 4 weken van 4 dagen (16 dagen).

De gewone toepassingsmodaliteiten van aanvullende vakantie gelden onverkort voor (vroegere) deeltijdse werknemers die vanaf 2013 in het systeem stappen, bijvoorbeeld:

• geen verplichting aanvullende vakantie op te nemen;
• berekening van het recht op basis prestaties huidig jaar;
• de wettelijke vakantie moet gesaldeerd zijn;
• er is een aanloopperiode van drie maanden;
• de aanvullende vakantie wordt bezoldigd met een voorschot op het dubbel vakantiegeld van het volgend jaar;
• maximum vier weken wettelijke + aanvullende vakantie.

Bron: Koninklijk Besluit van 30 augustus 2013 tot wijziging van artikel 3bis van het Koninklijk Besluit van 30 maart 1967 tot bepaling van de algemene uitvoeringsmodaliteiten van de wetten betreffende de jaarlijkse vakantie van de werknemers wat het stelsel van de aanvullende vakantie betreft, B.S. 13 september 2013

Auteur: Els Poelman

23/09/2013